The cradle of civilisation – many cultures want to lay claims to this tag. When these claims are not backed by strong evidence, they step back to folklore, mythical storms, lost lands and sea incursions that magically wipe out all traces of civilisation, yet leave intact the memories. While we wait for more technological advances to enable more clear dating techniques, under water explorations etc etc, maybe in the near or distant future, i may be proved wrong on what i propose in today’s post.
Many cultures pride themselves on their antiquity and there is a conscious effort to push back the time frames to gain that extra yardage in terms of publicity. This is prevalent across all cultures and across continents. There is something that makes `yours’ special that you want to feed on it – that you are special and above the rest and want to prove that yours is the most ancient, technologically advanced etc etc. But then, there are certain events, that kind of make you sit up and realise reality – reasoning between the logical thinking of your brain and the vanity that still resides in your heart. Today’s post is one such.
On one side you have the reasoning like above, but on the other side you have things that completely baffle you, logically impossible coincidences. What we are going to see is one such. Stone Circles.
We were driving down a mud road enroute to Malaiyadipatti, inside pudukkottai district, when we chanced on a familiar blue board, albiet in a very shockingly sad condition.
Yes, an ASI warning signboard – but we were a bit perplexed that there were no temples or ruins around. So, i stepped down to investigate.
On closer scrutiny, we realised that this was where it all began…this was a stone circle. Dated to between 1000 to 300 BCE, these marked grave sites. Large urns, containing collected bones were buried in a small pit, and these stones mark the periphery.
The beauty of this is that, this was no random stones bunched together, but these were stones made of laterite – material which is not available in the near vicinity, but in some cases as far away as 10 – 20 kms away. So this was part of some definitive ancestral worship ritual.
The beauty to me lay in their perfect geometry and how they have lasted so many years.
But on the same side, i did realise that they were pretty rudimentary, no markings, no stone workings, no sculptures etc. True the contents of the cists were interesting and even recently the potsherds had a very scripts, Yet…
This comes to where we started with a few questions. True, there are definite accounts of atleast two major sea incursions in South India, destroying and permanently submerging vast tracts of land, swallowing advanced cultures – but even after providing for all those, would you return back to a iron age lifestyle – for this is not an isolated find, scroll through the ASI site and search for megalithic !!
The puzzle gets more interesting if you google for stone circles and find them all over the world.
But what i wanted to say in the post, would maybe not go down well with even a few of my friends – the Great Pyramids of Egypt had been standing already for 2000 years when our great great forefathers made these stone circles in Pudukkottai.
நண்பரே!
தாங்கள் சொல்வது சரிதான், நம்மிடம் பிரமிடுகளைப் போல பெரிய அளவில் எந்தச் சின்னங்களும் அந்தக் கால கட்டத்தில் இல்லை. ஆனால் மல்லையில் கிடைத்த முருகன் ஆலயம், சிந்துச் சமவெளி நாகரீகம் போன்ற பல்வேறு தடயங்களும் இருக்கத்தான் செய்கின்றன. பொன்னியின் செல்வன் வரலாற்றுப் பேரவை விழாவின் போது சந்தித்த கலிங்கா பாலு அவர்கள் கடல் கொண்ட பல்வேறு சின்னங்களைப் பற்றி கூறினார், பொறுத்திருந்து பார்ப்போம் முழுத் தகவல்களையும். ஒருவேளை நம்மவர்கள் கற்களை உபயோகப்படுத்துவதற்கு முன் வெறும் செங்கற்களை மட்டும் பயன்படுத்தினார்களே என்னவோ!
ஒரு உதாரணத்திற்கு நம் முன்னோர் பாண்டியர்களும், சோழர்களும் கட்டிய அரண்மனை மாளிகைகளின் சுவடுகள் கூட இல்லாமல் அழிந்து விட்டனவே! அது போல் மற்றவைகளும் அழிந்திருக்குமோ!!!
எனக்கு ஒரு சந்தேகம், எகிப்து பிரமிடுகள் கட்டப்பட்ட ஆண்டுகள் 2500 BC முதல் 2150 BC என்று சொல்கிறார்கள் ஆனால் இரும்பு உபயோகப் படுத்தப் பட்ட காலமே 1800 BC முதற்கொண்டுதான் என்றும் சொல்கிறார்கள், அப்படி இருக்கையில் எவ்வாறு அந்த கடின கற்களை எகிப்தியர்களால் செதுக்கி இருக்கமுடியும்? வெங்கலத்தைக் கொண்டு செதுக்கி இருக்கக் கூடும் என்று தாங்கள் சொன்னால், இந்த நாள் வரை அதிகம் சிதையாமல் இருக்கும் அந்தக் கற்களை எவ்வாறு அவர்கள் செதுக்கி இருக்க முடியும்? கற்களால் ஆன உபகரணங்களைக் கொண்டும் செதுக்குவது என்பது இயலாது!!! ஒரே குழப்பமாக இருக்கிறது.
எகிப்து – கெய்ரோ அருங்காட்சியத்தில் உள்ள ஏராளமான சிலைகளை 3000 BC, 4000 BC என்று காலத்தை எழுதி வைத்துள்ளார்கள், அதெல்லாம் நம்பக் கூடியதாக இல்லை. புகைப்படம் எடுத்து வந்தால் விஷயம் தெரிந்தவர்களிடம் காட்டி கேட்கலாம் என்றால் அதற்கும் அனுமதி இல்லை.
5000ம் 6000ம் வருடங்களுக்கு முன் இவையெல்லாம் சாத்தியமா?!
யோசிக்கவேண்டிய விஷயம், சதீஷ் எழுப்பி இருக்கும் சந்தேகங்களும் சிந்திக்கத் தூண்டுகின்றன. எப்படி இருந்தாலும் வழக்கம்போல் அருமையான பதிவுக்கு நன்றி.
Very interesting. Tribal cultures have co-existed with advanced civilizations. Very recently we found one near Bhopal. See the link:
http://mallar.wordpress.com/2009/07/13/भोपाल-के-इर्दगिर्द-आदि-मा/
very very interesting..i read there are many dolmens around..even in and around Anegundi ..will send you an article sent to me by one of the Prof I have quoted in my story
very interesting PNS sir.
True Lakshmi – there is so much to learn, but fast getting run down by the pace of development !!
rgds
vj
Excellent analysis. I am in total agreement with your opinion that though our cultural traditions were very advanced from very ancient times, we cannot be blindly chauvinistic about it. We should not be narrow minded , but accept facts that stare us in the face. The world is a huge place. There is every possibility that there were advanced civilizations elesewhere, before ours began here. Accepting this fact is not belittling our own heritage.
மறைந்தவர்கள் அருகே கல் வைப்பது இன்றும் உள்ளது. கர்நாடக மாநிலத்தில் என் துணைய மணமுடித்தேன், அவள் ஊரில் இறந்தோரை புதைத்தபின், கன்று நற்று சுற்றியும் கல் வைப்பார்கள். பல தொன்மையான பழக்கங்கள் இன்றும் உள்ளதே!!…இதை கொண்டு தமிழ் கலாச்சார காலத்தை கணிக்க முடியாது.
அதை போல் எகிப்தியரிகள் பிரமிடுகளை கட்டியிருந்தாலும், அதில் அவர்களின் எழுத்துகள் ஒரு கற்கால எழுத்துகளை போல் குறிகளை மையமாக கொண்டு இருந்தன.
ஆக ஒரு சமுதாயத்தின் திறனை கட்டிட மற்றும் சிற்ப கலை மட்டுமின்றி, வானியல், இலக்கியம், கணிதம் மற்றும் கலாச்சாரம் என பல கோணங்களில் கண்டு அளவிட வேண்டும் என்பது என் கருத்து.